Bir tüp bebek hikayesine başlangıç...

Merhabalar arkadaşlar...

" İlk aşılama ilk heyecan ilk umut " yazımda anlattığım gibi heyecanla tüm testlerimi, tahlillerimi hsg'mi ve üç defa aşılamamı oldum ama hespi sonuçsuz kaldı. Hiçbirinde mutlu sona ulaşamadık malesef. Artık bundan sonraki adım tüp bebek olacaktı. Tabii ki doktorum buna sıra geldiğini söyledi ama benim yaşadığım şehirde tüp bebek kliniği ya da bu uygulamayı yapan herhangi bir hastane olmadığı için doktorum beni İstanbul'da bir hastaneye yönlendirmek istedi.
Bu anlattıklarım yaklaşık altı ay önce oldu. Ama ben üzülerek bu aşamaya geçmemeye karar verdim. Bunun birkaç sebebi var ve bunların en önemlisi çok yoruldum. Bedenen çok yoruldum çünkü doktorum zaten bizden kmlerce uzakta her ay içinde birkaç kez git gel, bazı küçük de olsa acılar yaşa, devamlı ilaç kullan... Hadi bunlar çok önemli değil diyelim ama psikolojik olarak çok yoruldum. Her seferinde hevesle git, uğraş umutlan, heves et ve her ay regl günüm geldiğinde hayal kırıkığı ve çöküntü yaşa. Beni asıl yoran buydu. Üç aşılamamda da umutlanmıyorum sadece deniyoruz bakalım falan diye kendimi telkin ederek gitsem de her seferinde yıkıldım, üzüldüm, gözümden kontrol edemediğim istemsiz yaşlar döküldü hatta yanlış olduğunu bile bile isyan bile ettim. Allahtan yanımda bana destek eşim vardı daha önceki yazılarımda anlattığım gibi. Her seferinde moralimi düzeltmek için elinden geleni yaptı. Ailem de keza öyle... Ama işte yaşayan arkadaşlar beni çok iyi anlar ki insanın elinde olmuyor. Tüp bebek tedavisi görüp tekrar bir yıkımdan korktum galiba. Çünkü sizler de bilirsiniz tüp bebek yapmak maddi manevi ağır bir olay ve bende bu konuda çok fazla kulaktan dolma bilgi vardı. Ücretlendirme konusunda bilmediğim şeyler var. Çok maliyetli deniliyor ama sosyal güvence bir kısmını karşılıyormuş. Ama bunun için de bir takım prosedürler varmış, çıkartmak gereken raporlar varmış. E işten izin almak lazım çünkü adetin 2. gününden başlayan yaklaşık 20 günlük bir süreç var. Hepsi tamam diyelim de işte o sonucu bekleme psikolojisine hazır değildim. Tüm bu maddi manevi sıkıntıyı yaşa sonuç olumsuz olsun... Bu hakkaten zor aynı zamanda çok da doğru bir düşünce şekli değil aslında. Çünkü ya olmazsa diye ne kadar bekleyebilirsin ki? Bu arada yaş ilerliyor. Zaten kiloluyum zaman geçtikçe her şey aleyhime çalışıyor. Olumlu düşünüp denemek lazım. Olmazsa da dünyanın sonu değil napalım.
Ben de bunun doğru olan olduğunu düşünüp harekete geçmeye karar verdim. Ama öncelikle yapmam gereken hazırlıklar var. Biraz bu süreci araştırıp nerde yaptırmam doğru olur, aşamaları ne, maddi hazırlık gibi durumları ayarlamam lazım. Üstelik bazı merkezler vücut kitle indexi belli bi sınırın üzerindekilere tüp bebek uygulaması yapmıyormuş. Biz daha çok Ankara ya da Eskişehir düşünüyoruz. Sizden ricam eğer buralarda tavsiye edebileceğiniz başarılı merkezler varsa bana yorum kısmından yazarsanız çok sevinirim. Çünkü çok denemede başarısız olunan durumlarda bile sonuca ulaşmış güzel başarı hikayeleri olan merkezler duyuyoruz ama seçmek zor. Bu yüzden sanırım biraz yardıma ihtiyacım var.
Ben araştırmalara başlıyorum ve bu konuda öğrendiklerimi ayrıntılı olarak size mutlaka yazıcam. Mutlaka birilerinin işine yarar diye düşünüyorum.
İşte tüp bebek hikayemin başlangıcı bu, devamını beraber yaşayıp görücez.
Bu arada instagramdan mesaj atıp durumlarını paylaşan, bana önerilerde bulunan arkadaşlar size çoook çok teşekkür ederim. İyi bir şey yaptığıma inandırdınız beni, iyi ki varsınız... :)